Metoda jackknife

Metoda jackknife, rzadziej metoda scyzorykowa[1][2] (ang. jackknife resampling) – procedura statystyczna będąca jedną z metod repróbkowania, w ramach której na podstawie dostępnej próby tworzy się (najczęściej z użyciem odpowiedniego programu komputerowego) dużą liczbę nowych próbek, dzięki którym możliwe jest przybliżenie rozkładu badanej cechy w populacji[3].

Metoda jacknife została stworzona i opublikowana po raz pierwszy przez brytyjskiego statystyka Maurice’a Quenouille’a w 1949 r. Następnie została rozwinięta przez amerykańskiego matematyka i statystyka Johna Tukeya w 1958 r. Niekiedy, odwołując się do nazwisk twórców, nazywa się tę metodę Quenouille-Tukey jackknife. Tukey wprowadził nazwę tej metody jacknife (pol. scyzoryk), aby zaznaczyć, że jest to uniwersalne narzędzie, mające potencjalnie wiele zastosowań[4].

  1. Przemysław Biecek, Wpływ korelacji statystyk testowych na współczynniki FDR i FWER [online], 2008 (pol.).
  2. Bartosz Majchrowicz, Juliusz Doboszewski, Tomasz Placek, Droga donikąd? Co pozostało z eksperymentów Libeta nad wolną wolą, „FILOZOFIA NAUKI”, 24 (2), 1 czerwca 2016, s. 51-75 (pol.).
  3. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie wires.onlinelibrary.wiley-
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie openpublishing.library.umass-
    BŁĄD PRZYPISÓW

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne